Synopsis av hunden og katten

Bård og Olav leiker med gardsbruk laga av stein og kvist i hammaren.

Morbror kjem med to figurar, ein hund og ein katt. Bård får hunden, Olav får katten.
Dei kjem til at hunden til Bård er finare enn Olav sin katt, noko som er ein uvant situasjon sidan Olav er den som plar ha det som er gjevast. Denne vurderinga får dei støtte i både hjå folket på dei to gardane er dei er ifrå, samt venene og drengen.

Olav finn seg ikkje i vurderinga, blir sint på sin eigen katt. I kveldinga tek han seg opp til fjellskråninga det Bård har sete att hunden og vel så å rase steinløa den står i , samt knekke av halen på den i fleire bitar.
Neste morgon angrar han, Bård finn den øydelagde hunden og er utrøysteleg. Mistenka på kven som har øydelagt for Bård, dreg seg for over på Olav. Alt verkar svart for Olav. 

Tenesteguten Tarald let som om han har sett det Olav gjorde, difor gjer Olav ifrå seg tolvskillingen til Tarald for at han skal teie. 

Olav må likevel gå ei tid til i redsel for at den store løyndomen skal kome ut.
Det blir søndag att og Olav oppdagar at heller ikkje Bård har blitt med til kyrkja. Bård vil vise han den nye, hele hunden han har fått frå Morbroren. Han fortel at dei har kome til at det må vera grisane som vart slept ut opp i fjellskråninga som har øydelagt hunden Bård fekk. Alle trur det no.

Gutane spring saman ut i solskinet.  Olav er letta og byggjer eit nytt og finare hus til Bård, enn sitt eige.